بخش اول ـ آتش
( توجه : این داستان برای کودکان و نوجوانان زیر پانزده سال مناسب نیست ، داستان در ژانر وحشت میباشد)
مردم شهر با فاصله ی حدود بیست متری در اطراف خانه در حال سوختن ایستاده بودند
هیچکس نزدیک نمی شد
فقط نگاه می کردند و با یکدیگر صحبت می کردند
خانه می سوخت و هر لحظه که می گذشت امیدها برای زنده بودن اهالی آن کمتر میشد
در آن سو از میان جمعیت غریبه ای که کلاه شنلش را روی سرش گذاشته بود به سمت خانه نزدیک میشد
مردم بی اختیار مسیرش را باز می کردند
به آخرین صف ایستاده ها که رسید لحظه ای ایستاد
سریع و با صدای بلند بو میکشید
ـ این بوی آتش نیست
به سمت فردی چاق که در سمت چپش بود نگاه کرد و پرسید:
ـ کسی داخل هست؟
ـ بله ، یک دختر هشت ساله
ـ چرا کسی برای کمک نرفته ؟ خانواده اش کجا هستند؟
ـ همه به توافق رسیده اند که دیگر امیدی نیست و به خطر افتادن یک نفر دیگر ارزشش را ندارد ، خانواده اش هم همین فکر را میکنند
ـ اونها کجا هستند؟
مرد دستش را به سمتی گرفت.
ـ آن جا ایستاده اند ، آن زن و مرد خمیده و پسرشان که جلویشان ایستاده است
آنها گریه و ناله نمی کردند ، آرام ایستاده بودند و سوختن خانه را می نگریستند
مردم هم در اطراف خانه همه از یک فاصله ای به خانه نزدیک تر نمیشدند
سریع سرش را به سمت مرد کرد و یقه اش را گرفت
ـ چه مدت است که آتش سوزی شروع شده ؟
ـ یک ساعت هم نمیشه ، به یکباره تمام خانه در آتش فرو رفت
غریبه نظم اطراف خانه را به هم ریخت
صدای افرادی را می شنید که می گفتند ـ با جونت بازی نکن ، دیگه فایده ای نداره
در مسیر شنلش را برروی زمین انداخت
مردی جوان با چهره ای که پوست سی ساله نشانش می داد ، قد دومتری اش نمی توانست بدن ورزیده و روی فرمش را کوچک نشان دهد
موهایی به رنگ سرخ و زخمی عمیق بر روی صورت داشت که فاصله فک تا گونه اش را تزئین کرده بود
در چشم برهم زدنی غریبه در میان آتش غرق شد و از نظرها محو گشت
به محض ورود به خانه افکار منفی به او حمله ور شده بود و انگار فردی ناامیدی و شکست را بر ذهنش دیکته میکرد
صدایی در درونش به او میگفت برگرد
داخل آتش چندانی نبود و سریع به نمایشی بودن آن پی برد
او در میان جادوگران بزرگ شده بود و راجب این طلسم مطالبی خوانده و شنیده بود
شمشیرش را طوری از غلاف بیرون کشید که نیم دایره ای درخشان ایجاد کرد و فضا را کمی درخشان کرد
تمام آتش های داخل به یکباره خاموش شدند
شمشیر از جنس فولاد سیریا بود و طبیعتش باطل کردن طلسم ها بود
صدای هیس ادامه داری تکرار می شد
منشاء صدا بالا بود
در حالی که شمشیر را با دو دست محکم گرفته بود آرام از پله ها بالا رفت
آنجا بود که او را دید در حالی که پهلوی دخترک را با دندان هایش پاره می کرد
موهای سیاه و بلندش بر روی صورت و بدن دخترک افتاده بود
صدایی برخواست ، صدایی که شروین به وضوح در ذهنش می شنید اما دهان آن موجود زن مانند بسته بود
ـ تو فولاد سیریا داری ، قدرتش رو حس میکنم ، اما من گرسنه ام تو میتونی بری و این یک آتش سوزی ساده با یک قربانی میشه وگرنه می تونه دو قربانی داشته باشه
ـ بله ، ولی قربانی دوم تو هستی ، تو از قوانین آرا پیروی نکردی و اون رو زیر پا گذاشتی و من باید قانون رو اجرا کنم
ـ قانون… پس… پس تو باید از محفل سیمرغ باشی ، راهی بجز کشتنت ندارم
ـ تو یک فلاین هستی ، تنها راهی که میتونی بجنگی جادو و چنگال هاته و فکر کنم بدونی که با وجود این شمشیر طلسم و جادو به کارت نمیان
در همان لحظه فلاین فریاد گوش خراشی کشید و به سمت شروین حمله کرد و او هم سریع شمشیر را چرخش سریعی داد و خود را به گوشه ای پرت کرد
دست چپ فلاین طوری بر زمین افتاد که گویی از ابتدا متعلق به او نبوده
فلاین جیغ گوش خراشی کشید ، چرخی زد و با دست راستش سینه ی شروین را به همراه پیراهنش پاره کرد ، در همان حال شروین شمشیر را به آرامی با یک دست به بالا چرخاند و بدن فلاین را از زیر سینه اش به دو قسمت تقسیم کرد ، بدن برروی زمین افتاد و شروع به خشک شدن کرد
زخم شروین زیاد جدی نبود اما خون زیادی از دست داده بود
فقط همان قدر توانست ببیند که مردم و چند فرد شنل پوش دیگر به داخل آمدند و از هوش رفت
بخش دوم را در این صفحه بخوانید
نویسنده : علیرضاهزاره